Strona główna / CD i produkty cyfrowe / Nabożenstwa / Godzinki o Najświętszym Sercu Pana Jezusa30,00 zł Z VAT Opis Informacje dodatkowe 1. Wstęp – Najświętsze Serce Boże 1:13 2. Panie, otwórz wargi moje 3:52 3. O Serce godne, Boga mieszkanie 3:37 4. Serce ofiaro, za grzechy świata 3:31 5. Serce miłością ku nam zranione 3:38 6. Serce ołtarzu, Świętej Ofiary 3:42 7. Serce jaśniejsze nad słońca blaski 3:36 8. Serce ołtarzu, ponad ołtarze 3:34 9. Serce Maryi, Matki Dziewicy 3:10 10. O Pani, Królowo Pokoju 2:15 11. Najświętsze Serce Boże, poświęcamy Ci 1:59 12. Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa 10:02 Reżyseria SteMor Czas trwania ok. 50 min Rok produkcji 2016
Błogosławiony Jan Paweł II zajmuje wyjątkowe miejsce wśród papieży oddanych krzewieniu kultu Bożego Serca. Od młodości formowany był w atmosferze nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa, które w pierwszej połowie XX wieku miało swój złoty okres w Kościele, a zwłaszcza w Polsce. Przeżywane nabożeństwo i życie jego duchowością wpływało zdecydowanie na
Godzinki do Serca Pana Jezusa. Piątek o godz. 7 30. Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP. Sobota o godz. 7 30. Różaniec. Codziennie o godz. 17 30.(fot. ks. Czesław Kozłowski SJ) Dlaczego bez końca można mówić o miłości Boga? Ponieważ jest ona jak rwąca rzeka: gdy jest się daleko, niczym szczególnym się nie wyróżnia, ale gdy się jej przyjrzeć, widzimy, że każda następna fala jest niepodobna do poprzedniej, i choć to tylko woda, to wciąż przybiera nowe kształty i formy, aż budzi się w nas ciekawość, co będzie dalej? Miłość Boga – choć dla tego, kto Go nie zna, nie jest niczym szczególnym – to dla kochającego jest nieprzerwanym ciągiem wciąż nowych i niepodobnych do siebie uczuć. Każdy ukochany, choć już tak wiele od Boga otrzymał, wciąż chce brać coraz więcej. Szczególną formą opowiadania o miłości Boga i uwielbienia wielkiej czułości, z jaką odnosi się On do człowieka, jest kult Serca Jezusa, któremu corocznie poświęcamy miesiąc czerwiec. Litanie, specjalne nabożeństwa oraz pełne ciepła pieśni ukazują nam najwyższą wartość Bożej miłości, a jednocześnie rozbudzają nasze uczucia, abyśmy – na ile nas tylko stać – odpowiadali na Bożą miłość. Zbiorem inspirujących do modlitwy hymnów sławiących Boże Serce są także godzinki, których kilka wersji zachowało się do naszych czasów. Wyśpiewujemy w nich tę niepojętą tajemnicę: Witaj, na wieki wieków nie dość ocenione Serce, w słodkości swojej nieograniczone. Rozpłomienione ogniem gorejesz miłości… Tu jednak autor pieśni, w samym środku rymu, uderza się w piersi i w imieniu wszystkich grzesznych ludzi dodaje ze smutkiem: A nas wysusza upał światowych marności. Choć smutne to zdanie na pierwszy rzut oka nie nastraja nas do radości, to jednak właśnie taki jest jego cel: ukazać drogę wyjścia z tej niełatwej sytuacji, w jakiej znalazł się grzeszny człowiek. Przytaczając więc słowa Psalmu 42, poeta ukazuje drogę pewną, a w dodatku mówi o tym w takim tonie, jakby wcale nie bolał nad własną słabością, zapatrzony w potęgę miłości Bożej: Lecz jako jeleń dąży do świeżych wód zdroju, Tak my w Sercu Jezusa szukamy pokoju. Skąd ten wydawać by się mogło nieuzasadniony optymizm? Z faktu, że miłość Boga zwycięża wszystko. Sam Pan przecież powiedział: Pójdźcie do Mnie, a Ja uczynię wasze jarzmo lżejszym (por. Mt 11, 30). Dlatego autor godzinek nie waha się śpiewać: Myśmy występków mnóstwem na śmierć zasłużyli, Lecz głęboka Twa rana chce, byśmy prosili. W kolejnej zwrotce, obok pozdrowienia podobnego w treści do wcześniej przytoczonego, autor zawiera już opis niepojętych cech Bożego Serca: miłości, która zapomina o sobie, a nawet łagodzi cierpienie. Pan Jezus nie chciał skosztować octu, który dla uśmierzenia bólu zwykle podawano skazańcom (Mt 27, 48), ponieważ Jego rozkochane Serce łagodziło wszystkie cierpienia – przecież krzyż przyjął na siebie dobrowolnie i z miłości, sam też zgodził się na śmierć, aby tym większą nadzieję mieli samotni i umierający, a także wszyscy ci, którzy przez grzechy zabijają w sobie życie duszy. O tym mówią kolejne wersy: Witaj, Serce, słodkością całe napełnione, Serce z miłości ku nam głęboko zranione. Ty coś nas w śmierci nawet na krzyżu kochało, Spraw, by się nasze serce Tobie podobało. Ostatnie zdanie, choć jest pokorną prośbą, jest też wyrazem głębokiego pragnienia, jakie leży u samych podstaw kultu Bożego Serca – autor, a wraz z nim wszyscy modlący się słowami tych hymnów, prosi o taką jedność z Sercem Boga, aby Pan znalazł przy człowieku odpoczynek, aby dobrze Mu było tak, jak w gronie najbliższych przyjaciół, jak w domu Marty i Marii. W hymnach uwielbienia dobroci Bożej nie może zabraknąć słów wdzięczności za największy dar: Eucharystię. Kolejne zwrotki godzinek wprowadzają nas w ten obszerny temat nigdy niezgłębionej łaski: Witaj, Serce Jezusa, nowy cud czyniące: Na ucztę niesłychaną świat zapraszające. Gdyż nas Twym Boskim Ciałem karmisz na zbawienie, A Krwią hojnie rozlaną gasisz dusz pragnienie. (ilustracja ze zbiorów PSJ) Istotnie, ludzkość bardzo potrzebuje tego daru, bez którego cierpi głód i pragnienie, i niedosyt. Bo wszystko, co sam człowiek może zdobyć na własny posiłek, to strąki, którymi żywią się świnie – pokarm syna marnotrawnego (por. Łk 15, 16). Tekst hymnu nie tylko skupia się na wielbieniu Boga za ten dar, lecz zagłębia się w istotę tajemnicy Chleba Eucharystycznego: Tak Ów, któremu ziemia i niebo się kłania, Cudownie pod postacią chleba się zasłania. Pan czyni to, ukazując swą wielką pokorę: rezygnuje z należnej Mu czci, oddając człowiekowi siebie – zniża się do człowieka: Ów, co wszechmocnym berłem nad światami włada, Jest nasz pokarm – przed grzesznym swe godności składa. Tekst ten, będący rozważaniem wspaniałej dobroci Boga, a jednocześnie świadectwem wielkiej wiary, która uskrzydla duszę człowieka, choć obszerny, głęboki i wspaniały, nie jest w stanie wypowiedzieć wszystkiego, co chciałoby przekazać kochające serce. Bo chociaż o miłości Boga do człowieka można mówić bez końca, to jednak wiąże się z tym także pewna trudność. Dlaczego, choć tak wiele można powiedzieć o Bożej miłości, tak trudno jest o niej pisać? Bo miłość to sprawa serca, a to, co należy do serca, zawsze trudno jest wyrazić słowami. Zresztą tu słowa są często zbyteczne, bo nie ten kocha, kto o tym mówi, ale ten, kto postępuje jak zakochany. Mimo wszystko jednak pisać warto. Prośmy więc na koniec z natchnionym poetą: Jezu, Synu kochany Ojca Przedwiecznego, Prześliczny Oblubieńcze serca cnotliwego, Racz obrać serca nasze Tobie na mieszkanie, Rozpocznij w nas na wieki Twoje królowanie. / O. Jakub Kołacz SJ/ (PSJ, czerwiec 2014)
Kyrie, eleison, Chryste, eleison,Kyrie, eleison.Chryste, usłysz nas,Chryste, wysłuchaj nas, Chryste wysłuchaj nasOjcze z nieba Boże, zmiłuj się nad namiSynu,
Copyright © 2018-2022 Poznaj inne pieśni na bierzmowanie. „Duchu Święty przyjdź” to prosta, ale niezwykła pieśń religijna kierowana do Ducha Świętego. Podobnie, jak w utworze „ Idzie mój Pan „, posiada krótki, pozwalający zapętlać się tekst, choć w przeciwieństwie do niego, jest wołaniem z prośbą o obecność i udzielenie łask. Pieśń 28:54 Godzinki ku czci SERCA PANA JEZUSA. Godzinki ku czci SERCA PANA JEZUSAБільшеGodzinki ku czci SERCA PANA ku czci SERCA PANA JEZUSA 3Подобається Поширити Поскаржитись Завантажити Прикріпити Соціальні мережі Змінити публікацію Видалити публікацію Godzinki miały uświęcać całodzienną pracę chrześcijanina. Stąd zrodził się zwyczaj odmawiania tych modlitw w regularnych odstępach czasu, od świtu aż do nocy. Starożytna praktyka, najpierw żydowskiej Synagogi a potem Kościoła katolickiego odwołuje się do słów psalmisty: „Siedemkroć na dzień wysławiam Ciebie” (Ps 25 czerwca 2022 Wydarzenia Dnia 24 czerwca przeżywaliśmy w naszej wspólnocie parafialnej dzień wyjątkowy – dzień odpustu parafialnego ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił ks. kan dr Grzegorz Tworzewski, proboszcz parafii Chrystusa Króla w Jabłonowie Pomorskim i dziekan dekanatu uwagę na potrzebę kultu prawdy w naszym życiu, a jej wzoru należy szukać w Sercu Jezusowym. W świecie, gdzie istnieje wielość prawd – przestrzegał – musimy uczyć się od Serca, które jest ciche i pokorne, właściwej postawy serca na drodze do świętości. W uroczystości uczestniczyli zaproszeni kapłani z dekanatu jabłonowskiego, czynnie zaangażowali się druhowie OSP, dziewczynki sypiące płatki kwiatów, służba liturgiczna i osoby niosące zgromadzona wspólnota parafialna, na którą jak podkreślił ks. Tworzewski „można zawsze liczyć” uczciła uroczyście Najświętsze Serce Jezusa, zawierzając Mu się na nowo. Fot. Magdalena Orłowska Wyświetleń: 117 Obietnice Pana Jezusa dane S. Marii Marcie Chambon: 1. Przyjdźcie do Ran Moich, z sercem pałającym miłością. Przez Rany Moje otrzymacie wszystko, bo zasługa Krwi Mojej jest nieskończonej ceny. Mając moje Rany i Moje Najświętsze Serce, możecie wszystko wyjednać, Najświętsze Rany dają moc nad sercem Boga. 2.1). Uroczystość obchodzona w piątek po oktawie Bożego Ciała. 2). Miesiąc czerwiec jako miesiąc Serca Jezusowego, propagowany przez papieża Leona XIII (+ 1903) i jego następców. 3). Wizerunki Serca Jezusowego. Spotkać je dzisiaj można wszędzie, we wszystkich katolickich krajach: w postaci medalików, obrazków, obrazów ściennych, figur. Niektóre z nich imponują rozmiarami. Największy z nich znajduje się w Rio de Janeiro, przez wiele lat (do roku 1960) stolicy Brazylii. Na Górze Cukrowej, która z morza wyrasta nad miastem, wystawiono figurę Chrystusa w roku 1936 wysoką na 35 m z wyciągniętymi ku miastu ramionami. Piękny monumentalny pomnik Serca Jezusowego stał na placu przed zamkiem w Poznaniu. Figura wysoka na cztery metry, miała serce szczerozłote, dar matek katolickiego Poznania. Zburzyli pomnik Niemcy zaraz po wkroczeniu do miasta (1939). Dla nich bowiem nakazem było nie prawo miłości, ale brutalnej siły. Pomnik Serca Jezusowego wystawiono na jednym ze szczytów And, dzielącym trzy państwa: Chile, Argentynę i Boliwię. Pomnik wystawiono jako znak pojednania za zakończenie wojny między państwami. 4). Świątynie. Jest ich bardzo wiele. W samej Polsce - ok. 400 oraz kilkadziesiąt kaplic. Wśród kościołów wzniesionych ku czci Bożego Serca wyróżniają się bazyliki: w Rzymie, wystawiona przez św. Jana Bosko (1887), w Paryżu na Montmartre (Wzgórze Męczenników), w Paray-le-Monial, w pobliżu Barcelony na Górze Tibidabo, narodowa Bazylika Najświętszego Serca w Brukseli, Bazylika Serca Jezusowego w Warszawie itd. 5). Poświęcenie się państw, narodów, rodzin, poszczególnych osób. Aktu uroczystego poświęcenia państwa dokonały przez swoich szefów Ekwador, Kolumbia, Belgia i Hiszpania. Cały rodzaj ludzki uroczystym aktem poświęcił Najśw. Sercu Jezusowemu papież Leon XIII na przełomie wieków XIX i XX. Narody dokonały uroczystego oddania się Sercu Jezusowemu poprzez swoje episkopaty: Francja, Meksyk, Polska itp. Kilkanaście milionów rodzin i kilkadziesiąt milionów jednostek poświęciło się aktem osobistego, uroczystego oddania Najśw. Sercu Jezusowego. Najliczniej we Francji i w Polsce. Na zakończenie Wielkiej Nowenny do obchodów tysiąclecia Chrztu świętego przez naród polski, episkopat zarządził poświęcenie się wszystkich diecezji, parafii, rodzin i poszczególnych ludzi Bożemu Sercu. Odbyły się przedtem we wszystkich parafiach osobne rekolekcje, prowadzone głównie przez księży jezuitów. Finałem tego wzruszającego aktu była intronizacja, czyli uroczyste wprowadzenie do rodzin obrazu Serca Jezusowego. Tak powszechnego i tak gruntownie przygotowanego aktu poświęcenia nie dokonał żaden naród (1967). 6). Zakony pod nazwą Serca Jezusowego. Męskich jest kilkanaście, żeńskich kilkadziesiąt. W Polsce są trzy zgromadzenia męskie i cztery żeńskie: Sercanie, Ojcowie Najświętszych Serc, Bracia Serca Jezusowego, Sercanki, Siostry Sacre Coeur, Służebnice Serca Jezusowego i Siostry Urszulanki Serca Jezusa Konającego. 7). Bractwa zrzeszające czcicieli Serca Jezusowego. Jest ich również kilkadziesiąt. Najpotężniejsze z nich to Bractwo Straży Honorowej Najśw. Serca Pana Jezusa, powstałe dzięki inicjatywie Zakonu Nawiedzenia (Sióstr Wizytek) i rozwijające się pod jego duchowym kierownictwem. Liczy ono kilkaset tysięcy członków. Jezuici w XIX wieku rozpoczynają dzieło Apostolstwa Modlitwy, skupiające kilkanaście milionów członków. Patronem Arcybractwa jest Serce Jezusowe. Sam papież, wyznacza Apostolstwu Modlitwy miesięczne intencje: ogólne i misyjne. W Polsce w roku 1938 Apostolstwo liczyło 750 000 członków. 8). Czasopisma, poświęcone czci Serca Jezusowego. Jest ich bardzo wiele. W Polsce najbardziej rozpowszechniony jest miesięcznik Posłaniec Serca Jezusowego założony w roku 1871. Staraniem Towarzystwa Jezusowego wychodzi również bardzo poczytny Kalendarz Posłańca Serca Jezusowego. 9). Kongresy. Pierwszy międzynarodowy Kongres Kultu Serca Bożego odbył się w roku 1961 w Barcelonie. 10). Praktyki pobożne ku czci Serca Jezusowego. a). Godzina Święta. Wywodzi swój początek od św. Marii Małgorzaty Alacoque. Pan Jezus wyraził życzenie, aby wierni w nocy z czwartku na pierwszy piątek miesiąca adorowali chociaż godzinę Najśw. Sakrament dla uczczenia konania Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym. Praktykę tę przyswoiły sobie prawie wszystkie parafie, odprawiając specjalne adoracje w godzinach wieczornych. b). Pierwsze piątki miesiąca. Pan Jezus dał obietnicę św. Marii Małgorzacie, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków przystąpi do Komunii świętej i ofiaruje ją jako wynagrodzenie za grzechy własne i rodzaju ludzkiego, temu Boże Serce zapewni miłosierdzie w chwili zgonu, że nie umrze bez Jego łaski. Kościół wprawdzie nie zaaprobował urzędowo tej obietnicy, pozwala jednak ufać, że zostanie ona wypełniona. Praktyka przyczyniła się walnie do spopularyzowania zwyczaju częstej Komunii świętej. c). Litania do Serca Jezusowego. Pierwsze litanie do Najśw. Serca Jezusowego powstały w XVII wieku. Obecna pochodzi z wieku XIX. Jej początek miał miejsce w klasztorze sióstr francuskich wizytek. Zatwierdził ją do odmawiania publicznego papież Leon XIII 2 kwietnia 1889 roku. On też dołączył do Litanii akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najśw. Sercu Jezusowemu. Papież Pius XI dodał akt Wynagrodzenia Sercu Jezusowemu, który nakazał odmawiać co roku w uroczystość Serca Jezusowego. d). Koronki do Serca Jezusowego, akt codziennego ofiarowania, wynagrodzenia, akty strzeliste do Serca Jezusowego, godzinki, szkaplerz itp. e). Pieśni ku czci Serca Pana Jezusa. f). Zwyczaj poświęcania Sercu Pana Jezusa: rodzaju ludzkiego, państw, narodów, diecezji, parafii i jednostek. Była już o tym mowa. Papież Pius XI w encyklice: Miserentissimus Redemptor (1928) pisze: "Spośród praktyk, które odnoszą się do czci Najśw. Serca, wybija się i godna jest wzmianki praktyka pobożna, dzięki której ofiarujemy Boskiemu Sercu Jezusowemu siebie samych i wszystko, co nasze, a cośmy dzięki woli Przedwiecznej otrzymali". Biskupi polscy w liście z 1 stycznia 1949 roku tymi słowy zachęcali, by każdy Polak-katolik poświęcił się osobiście Boskiemu Sercu i aby tegoż aktu dokonały również rodziny polskie: "Kto sam siebie poświęca Sercu Zbawiciela, ten uznaje Jego panowanie nad sobą, postanawia żyć według Jego przykazań, miłością płacić Mu za miłość, wiernością wynagradzać Mu krzywdy, których Pan nasz doznaje od niewdzięcznego świata. Toteż ta przez samego Chrystusa objawiona praktyka jest jednym z najskuteczniejszych środków dźwignięcia się czy to z grzechu, czy ze złych nałogów i postępowania naprzód na drodze uświęcenia"..